- ολόβολος
- η , ο цельный, монолитный
Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό. И.П. Хориков, М.Г. Малев. 1980.
ολόβολος
Смотреть что такое "ολόβολος" в других словарях:
ολόβολος — η, ο (Μ) ὁλόβολος, ον) νεοελλ. ακέραιος, ολάκερος, μονοκόμματος μσν. (σε παιχνίδι) αυτός που ρίχνεται και χτυπά με επιτυχία. [ΕΤΥΜΟΛ. < ὁλ(ο) * + βόλος (< βάλλω), πρβλ. μονό βολος] … Dictionary of Greek
Ολόβολος, Μανουήλ — (1240; – 1300;). Βυζαντινός συγγραφέας και ποιητής. Το 1261 έγινε ιδιαίτερος γραμματέας του αυτοκράτορα Μιχαήλ H’ Παλαιολόγου. Συμπαθούσε ωστόσο τη νόμιμη δυναστεία των Λασκάρεων και ο αυτοκράτορας, όταν το πληροφορήθηκε, διέταξε και του κόψανε… … Dictionary of Greek
ολ(ο)- — (ΑΜ ὁλ[ο] ) α συνθετικό πολλών λέξεων όλων τών περιόδων τής Ελληνικής που ανάγεται στο επίθ. όλος και προσδίδει στο β συνθετικό τη σημ. τού ολόκληρου, τού ακέραιου (πρβλ. ολο μελής, ολό σωμος, ολό ψυχος). Το σύστημα τών συνθ. με α συνθετικό ολ(ο) … Dictionary of Greek
